نویسندگان مقاله: Fatemeh Beigmohammadi, Amir A Masoudi, Mohammad Khorrami, Amir H Fatollahi
تاریخ و محل انتشار: Journal of Theoretical and Applied Physics
در این مقاله مدلی برای مطالعه رشد تصادفی تعداد سلولهای توموری ارائه شده است. این مدل به عنوان یک معادله لانگوین فرموله شده و معادله Fokker-Planck مربوط به آن مورد مطالعه قرار گرفته است. از سه شکل برای وابستگی به زمان درمان استفاده می شود و نتایج با یکدیگر مقایسه می شوند. به طور خاص ، نسبت احتمال زیاد بودن تعداد سلولهای تومور به احتمال کم بودن تعداد سلولهای تومور بررسی می شود. رفتار زیاد این نسبت به عنوان رقم شایستگی در نظر گرفته می شود. روش های درمانی بهتر برای این رقم شایستگی با مقادیر کوچکتر مطابقت دارد. رفتار این رقم شایستگی از نظر پارامترهای مختلف درمان بررسی شده است. دیده می شود که کاهش دامنه یا دوره ، این رقم شایستگی را کاهش می دهد ، بنابراین درمان را بهبود می بخشد.
:Abstract
A model is presented to study the random growth of the number of tumor cells. It contains deterministic growth and therapy terms, as well as a random term. The model is formulated as a Langevin equation and its corresponding Fokker–Planck equation is studied. Three forms for the time-dependence of the therapy are used and the results are compared to each other. Specifically, the ratio of the probability that the number of tumor cells be large to the probability that the number of tumor cells be small is investigated. The large time behavior of this ratio is considered as a figure of merit. Better therapies correspond to smaller values for this figure of merit. The behavior of this figure of merit in terms of various parameters of the therapy is investigated. It is seen that decreasing the amplitude or the period, decreases this figure of merit, hence improves the therapy.
این مقاله را به طور کامل می توانید در لینک زیر مطالعه کنید.
https://link.springer.com/article/10.1007/s40094-020-00384-3
اولین باشید که نظر می دهید